 |
| (klik op de afbeelding voor een vergroting) |
Fred Julsing's striphelden-cover voor het educatieve boek 'Stripwerk' (uit 1983) behoort tot een van zijn mooiste tekeningen. De Vlaamse stripkenner en Comiclopedia medewerker Kjell Knudde bracht het onlangs weer onder de aandacht in deel 500 van zijn Facebookserie 'M’n Favoriete Strippagina’s Zolang De Pandemie Duurt'. Hierbij de integrale tekst van zijn stuk, waarin Kjell ook jeugdherinneringen ophaalt over de cover van Julsing.
Fred Julsing Jr. - De cover van het boek 'Stripwerk'
De 500ste aflevering, zeg! Ik kan me geen betere manier bedenken om deze mijlpaal te vieren dan deze boekcover van Fred Julsing Jr. nog eens vanonder de mottenballen te halen. Maar voor ik deze illustratie bespreek, laten we eerst even de tekenaar kaderen. Fred Julsing verdiende zijn sporen als assistent bij de Toonder Studio's. Zijn bekendste eigen reeks is wellicht de 'André van Duin'-vedettestrip (1975-1976) (niet te verwarren met die andere 'André van Duin'-strip door Toon van Driel). Lezers van Taptoe en Donald Duck herinneren 'm misschien nog van de kinderstrip 'Witte's Dagboek' (1979-1980, 1986-1989). Zelf leerde ik 'm destijds kennen via het damesblad Margriet, waar zijn gagstripje 'Ukkie' (1983-1990) verscheen.
In 1983 brachten Fred Marschall, Betty Sluyzer en Cees Tahey het educatieve boek 'Stripwerk' uit. Het was bedoeld voor lagere schoolleraars die een themaproject rond strips willen onderwijzen. Mijn lerares in het vierde lager maakte er destijds dankbaar gebruik van. Gezien 'Stripwerk' ook in onze lokale bibliotheek stond leende ik het ook een paar keer. Vanzelfsprekend maalde ik niet zo om de oefeningen. Ik vond het vooral leuk om de stripfragmenten te bekijken. En, zoals ik al eens eerder in m'n pandemieproject vertelde (aflevering 218) kreeg ik in 'Stripwerk' ook voor het eerst échte volwassenenstrips onder ogen. Dingen waar ik toen mentaal nog niet klaar voor was, maar wel mijn wereldbeeld verruimden. Wat me echter het meest fascineerde was de cover, geïllustreerd door Julsing. We zien een boel bekende stripfiguren in de klas. Ik en mijn klasgenootjes keken onze ogen uit. Het leuke is Julsings aandacht voor detail. Alle personages gedragen zich net als in hun reeksen. De onkreukbare striphelden letten netjes op, terwijl de antihelden elders zitten met hun gedachten. Zo vonden we het geweldig dat Guust Flater gewoon ligt te slapen, terwijl Lambik en Nero opscheppen bij pot en pint. We probeerden ook alle figuurtjes te identificeren. Iedereen herkende natuurlijk de Marsupilami, een Smurf, Nero, Lambik, Johan (van Pierewiet), Robbedoes, Bommel, Bruintje Beer, Lucky Luke, Obelix, Charlie Brown, De Generaal, Kuifje, Sergeant Snorkel, Kwik, Kwek, Kwak, Guust, Hoempa-Pa, Bobbie en Snoesje. Anderen konden we op die leeftijd echter niet thuisbrengen, zoals Li'l Abner (achter Nero), Bernard Voorzichtig (achter Bruintje Beer), Pogo (naast de Smurf), Fritz the Cat (dromend in de rechterbovenboek) en Ol' Mouse (in gesprek met Snoesje en Bobbie).
Destijds vond ik die tekening zo leuk dat ik ze meermaals probeerde te imiteren. Zij het niet door ze klakkeloos te na te tekenen. Ik nam vooral het basisidee over - een klas vol stripfiguren - en voegde dan enkel die personages toe die ik op die leeftijd kende. Vanzelfsprekend smeet ik er ook andere figuren bij, zoals Hägar, Garfield, De Rode Ridder, Bolleke, Quick en Flupke, Douwe Dabbert, enz... Ik herinner me nog dat ik als 11-jarige vooral sukkelde met het perspectief. Die schoolbanken leken altijd te zweven. Niet dat de proporties van de personages zoveel beter waren, natuurlijk. Jammer dat ik voorlopig niet aan m'n jeugdtekeningen kan (ze staan bij m'n moeder op zolder), want ik had de knulligheid nog wel eens willen herbekijken. Maar ach, waarom zou iemand op Julsings voorplaat willen verbeteren? Deze illustratie blijft ook nu nog prachtig. Ik geef zowel m'n toenmalige titularis als Julsing krediet dat ze destijds mijn sluimerende interesse in stripverhalen danig hebben aangewakkerd. Wat mij betreft mag Julsing dan ook zeven banken vooruit!
Kjell Knudde
