In 2015 en 2016 werden de Simon van de rivier verhalen van Claude Auclair opnieuw uitgebracht in drie integrale boeken bij uitgeverij Sherpa. De eerste cyclus met zes verhalen verscheen in boek 1 en 2 (zie deze recensie). Hier volgt de verlate recensie van boek 3 met de verhalen uit de tweede Simon cyclus.
Nadat Auclair de eerste Simon cyclus had afgerond krijgt hij de kans om langere stripverhalen te maken voor een meer volwassen publiek. Hij zal een van de voornaamste auteurs worden van het Franse maandblad (A Suivre) waarvan ook een Nederlandstalige versie verschijnt: Wordt Vervolgd. Auclair begint met het keltische epos Bran Ruz (Casterman, 1981) waar hij voor het scenario samenwerkt met Alain Deschamps. Hoe beide auteurs dan weer uiterst pijnlijk gebrouilleerd raken lezen we in het uitgebreide dossier in boek 3, geschreven door de Franse stripkenner Patrick Gaumer. Voor zijn volgende beeldroman, Een stem die van nergens komt (Casterman, 1984) kreeg Auclair het scenario van cineast François Migeat. Daarna krijgt hij eindelijk weer zin om Simon van de rivier nieuw leven blazen, de reeks die sinds 1978 in de ijskast stond.
De tweede Simon cyclus zal heel anders van toon zijn, meer intellectueel en psychologisch. Auclair was in de voorbije jaren als stripmaker enorm gegroeid, maar ook als mens had hij grote veranderingen doorgemaakt. Het postnucleaire element van de eerste verhalen was naar zijn gevoel uitgemolken en bovendien erg gedateerd. De pessimistische sfeer van de eerste cyclus behoorde tot het verleden. Hij had nieuwe ideeën die hij graag met de Simon reeks wilde uitwerken maar waarin de held niet meer zo centraal zou staan als voorheen. En opnieuw had hij behoefte om samen te werken met een scenarist. Die vind hij in Alain Riondet, een avonturier die zijn grote belangstelling voor natuurfilosofie en Keltische mythologie deelde.
Tussen 1983 en 1986 maken Auclair en Riondet drie nieuwe Simon verhalen waarvan het derde een tweeluik is. Een voorpublicatie in het weekblad Kuifje komt er deze keer niet. Le Lombard weet zich in feite geen raad met de nieuwe cyclus, die zij wat al te ontoegankelijk vinden voor de jeugdige lezers van Kuifje. De verhalen blijven jarenlang in de la liggen. In 1988 en 1989 worden de vier albums dan eindelijk uitgegeven. Wel maakt Simon in 1985 een bescheiden comeback met een pagina voor een kettingstrip in Kuifje. Een jaar later volgt nog een tweepaginastrip ter gelegenheid van de 40e verjaardag van het blad. En zo maken we kennis met het gezin van Simon op zijn zeilboot.
In hun eerste verhaal voor de nieuwe Simon cyclus, De opwekker (eerder vertaald als De opwekkende kracht) verwijzen Auclair en Riondet volop naar wijsheden en mythes. De filosofische sfeer wordt meteen neergezet met een spreuk uit de I-Tjing, het Boek der veranderingen. Opmerkelijk is dat Simon bijna niet voorkomt in het verhaal. In plaats daarvan volgen we de dooltocht van West die op zoek is naar een vrouw, die letterlijk zijn wederhelft vormt. Het is ook een terugkerend thema in de verhalen van Auclair: de man en de vrouw zijn ieder afzonderlijk onvolmaakt, en alleen samen kunnen zij de harmonie vinden die hun bestaan in evenwicht brengt. We komen terecht in een andere, poëtische werkelijkheid met veel symboliek.
Simon, Emeline en hun twee kinderen duiken pas aan het eind op. Zij zijn ook degenen aan wie de man zijn verhaal verteld had. Hij blijkt verbonden te zijn met Naïg, de oudste dochter van Simon (zie de platen hierboven). Niet toevallig lijkt zij sprekend op Auclairs eigen dochter Sarah. Het dossier onthult dat de auteurs het leuk vonden om te spelen met de overeenkomsten van Simons gezin en dat van Auclair. In het echte leven bouwt hij een boot en wil hij met zijn gezin op reis gaan. Net als zijn personage.
In De wegen van het Ogham (voorheen De weg van het Ogam) draait het verhaal weer om Simon. Al op de eerste pagina's maken we de held mee zoals we hem nog niet eerder zagen: boos, wanhopig en gevangen in een identiteitscrisis, die hij afreageert op Emeline en Naïg. De wijze woorden van het meisje maken iets los in Simon, die zich verwijdert van zijn gezin en vervolgens terechtkomt in een visioen. Hij keert terug naar de rivier, waar hij letterlijk kopje ondergaat om vervolgens te belanden in een droomachtige toestand. Auclair en Riondet laten Simon een bijzondere reis afleggen met verwijzingen naar de Keltische mythologie. Ook de interpretaties van Bachelard en Jung spelen een centrale rol.
Onderweg heeft hij een reeks vreemde ontmoetingen waarin steeds een vrouw verschijnt die hem troost, zonder te weten wie zij is. Dat mysterie wordt aan het eind van het verhaal onthult wanneer Simon een emotioneel weerzien heeft met zijn vader. Dit is Auclair zelf maar dan ouder. Simons reis is voorbij en hij kan zich weer herenigen met Emeline en hun twee dochters Naïg en Lio.
De introspectieve tocht die Simon maakt is niet zomaar verzonnen. In de eerste twee delen zijn we in feite getuige van de persoonlijke reis die Auclair zelf ondervond, met Simon als zijn spreekbuis. Daarbij vond hij het interessant om het spel van waarheid en droom te gebruiken. Was de vorige cyclus een droom, of droomt de oude Simon de nieuwe cyclus? De vele verwijzingen naar wijsheden en mythes kan soms iets te overdadig overkomen. Maar toch geeft het ook heel mooi de persoonlijke groei weer van Auclair, die in Riondet een gelijkgestemde geest had gevonden.
Voor het tweeluik Schipbreuk kozen Auclair en Riondet voor een meer toegankelijke beeldroman vertelling. In dit psychologische verhaal komt Simon met zijn gezin terecht bij een geïsoleerde vissersgemeenschap aan de Atlantische kust, dat met ijzeren hand wordt geleid door Mevrouw. Haar opzichter Patrick ‘Grote Hond’ heeft duidelijk gevoelens voor haar, die ze keer op keer afwijst. Ooit is ze door haar man in de steek gelaten voor een andere liefde en dat heeft haar verbitterd en hard gemaakt. Ze heeft een jong volwassen zoon, Pierre, die ze afschermt van andere vrouwen met een verstikkende hartstocht. Toch zoekt hij toenadering: eerst tot Emeline en later tot het meisje Sarah. Simon en Emeline dragen ieder hun steentje bij aan de gemeenschap en worden gewaardeerd. Maar de beklemmende sfeer doet hun vermoeden dat er iets niet klopt. In het tweede deel wordt de tragische familievete ontvouwt die deze gemeenschap al zo lang verscheurd heeft. Op het eind volgt de onvermijdelijke climax waarbij ook Simon een rol speelt en Grote Hond het ultieme offer brengt. De weg is vrij voor Pierre om zijn moeder te ontvluchten en ervandoor te gaan met zijn nieuwe liefde Sarah. En zo besluiten Auclair en Riondet de tweede Simon cyclus met een positieve boodschap.
Het tekenwerk van Auclair is zoals de platen laten zien van een ouderwets hoog niveau. De vier verhalen leveren samen met het 40 pagina's tellende dossier een extra dik boek op dat weer mooi verzorgd is door uitgeverij Sherpa. Een must have. (RS)
 |
| Simon en Emeline prent bij Boek 3 (Sherpa, 2016) |
De tweede Simon cyclus zal heel anders van toon zijn, meer intellectueel en psychologisch. Auclair was in de voorbije jaren als stripmaker enorm gegroeid, maar ook als mens had hij grote veranderingen doorgemaakt. Het postnucleaire element van de eerste verhalen was naar zijn gevoel uitgemolken en bovendien erg gedateerd. De pessimistische sfeer van de eerste cyclus behoorde tot het verleden. Hij had nieuwe ideeën die hij graag met de Simon reeks wilde uitwerken maar waarin de held niet meer zo centraal zou staan als voorheen. En opnieuw had hij behoefte om samen te werken met een scenarist. Die vind hij in Alain Riondet, een avonturier die zijn grote belangstelling voor natuurfilosofie en Keltische mythologie deelde.
Tussen 1983 en 1986 maken Auclair en Riondet drie nieuwe Simon verhalen waarvan het derde een tweeluik is. Een voorpublicatie in het weekblad Kuifje komt er deze keer niet. Le Lombard weet zich in feite geen raad met de nieuwe cyclus, die zij wat al te ontoegankelijk vinden voor de jeugdige lezers van Kuifje. De verhalen blijven jarenlang in de la liggen. In 1988 en 1989 worden de vier albums dan eindelijk uitgegeven. Wel maakt Simon in 1985 een bescheiden comeback met een pagina voor een kettingstrip in Kuifje. Een jaar later volgt nog een tweepaginastrip ter gelegenheid van de 40e verjaardag van het blad. En zo maken we kennis met het gezin van Simon op zijn zeilboot.
 |
| Auclair laat Simon terugkeren in Kuifje nr. 46, 1985 met zijn bijdrage voor de kettingstrip De geheimzinnige, heroïsche belevenissen van de ruimte-agent |
In hun eerste verhaal voor de nieuwe Simon cyclus, De opwekker (eerder vertaald als De opwekkende kracht) verwijzen Auclair en Riondet volop naar wijsheden en mythes. De filosofische sfeer wordt meteen neergezet met een spreuk uit de I-Tjing, het Boek der veranderingen. Opmerkelijk is dat Simon bijna niet voorkomt in het verhaal. In plaats daarvan volgen we de dooltocht van West die op zoek is naar een vrouw, die letterlijk zijn wederhelft vormt. Het is ook een terugkerend thema in de verhalen van Auclair: de man en de vrouw zijn ieder afzonderlijk onvolmaakt, en alleen samen kunnen zij de harmonie vinden die hun bestaan in evenwicht brengt. We komen terecht in een andere, poëtische werkelijkheid met veel symboliek.
 |
| Originele pagina's 45 en 46 van De opwekker |
Simon, Emeline en hun twee kinderen duiken pas aan het eind op. Zij zijn ook degenen aan wie de man zijn verhaal verteld had. Hij blijkt verbonden te zijn met Naïg, de oudste dochter van Simon (zie de platen hierboven). Niet toevallig lijkt zij sprekend op Auclairs eigen dochter Sarah. Het dossier onthult dat de auteurs het leuk vonden om te spelen met de overeenkomsten van Simons gezin en dat van Auclair. In het echte leven bouwt hij een boot en wil hij met zijn gezin op reis gaan. Net als zijn personage.
 |
| Originele pagina 42 van De wegen van het Ogham waarin Simon zijn vader weer terugziet. |
Onderweg heeft hij een reeks vreemde ontmoetingen waarin steeds een vrouw verschijnt die hem troost, zonder te weten wie zij is. Dat mysterie wordt aan het eind van het verhaal onthult wanneer Simon een emotioneel weerzien heeft met zijn vader. Dit is Auclair zelf maar dan ouder. Simons reis is voorbij en hij kan zich weer herenigen met Emeline en hun twee dochters Naïg en Lio.
De introspectieve tocht die Simon maakt is niet zomaar verzonnen. In de eerste twee delen zijn we in feite getuige van de persoonlijke reis die Auclair zelf ondervond, met Simon als zijn spreekbuis. Daarbij vond hij het interessant om het spel van waarheid en droom te gebruiken. Was de vorige cyclus een droom, of droomt de oude Simon de nieuwe cyclus? De vele verwijzingen naar wijsheden en mythes kan soms iets te overdadig overkomen. Maar toch geeft het ook heel mooi de persoonlijke groei weer van Auclair, die in Riondet een gelijkgestemde geest had gevonden.
 |
| Mevrouw, Pierre, Simon en Emeline in Schipbreuk 2, originele pagina 16. |
Voor het tweeluik Schipbreuk kozen Auclair en Riondet voor een meer toegankelijke beeldroman vertelling. In dit psychologische verhaal komt Simon met zijn gezin terecht bij een geïsoleerde vissersgemeenschap aan de Atlantische kust, dat met ijzeren hand wordt geleid door Mevrouw. Haar opzichter Patrick ‘Grote Hond’ heeft duidelijk gevoelens voor haar, die ze keer op keer afwijst. Ooit is ze door haar man in de steek gelaten voor een andere liefde en dat heeft haar verbitterd en hard gemaakt. Ze heeft een jong volwassen zoon, Pierre, die ze afschermt van andere vrouwen met een verstikkende hartstocht. Toch zoekt hij toenadering: eerst tot Emeline en later tot het meisje Sarah. Simon en Emeline dragen ieder hun steentje bij aan de gemeenschap en worden gewaardeerd. Maar de beklemmende sfeer doet hun vermoeden dat er iets niet klopt. In het tweede deel wordt de tragische familievete ontvouwt die deze gemeenschap al zo lang verscheurd heeft. Op het eind volgt de onvermijdelijke climax waarbij ook Simon een rol speelt en Grote Hond het ultieme offer brengt. De weg is vrij voor Pierre om zijn moeder te ontvluchten en ervandoor te gaan met zijn nieuwe liefde Sarah. En zo besluiten Auclair en Riondet de tweede Simon cyclus met een positieve boodschap.
Auclair & Riondet - Simon van de rivier (integraal)
- Boek 3 (2016) met: De opwekker, De wegen van het Ogham, Schipbreuk deel 1 + deel 2 - 240 pagina’s, € 39,95
Te bestellen bij Uitgeverij Sherpa.
Fansite: www.claude_auclair.hjschumacher.nl
- Boek 3 (2016) met: De opwekker, De wegen van het Ogham, Schipbreuk deel 1 + deel 2 - 240 pagina’s, € 39,95
Te bestellen bij Uitgeverij Sherpa.
Fansite: www.claude_auclair.hjschumacher.nl
Biografie: www.lambiek.net/artists/a/auclair_claude.htm
Facebook: www.facebook.com/Claude-Auclair-Dessinateur
Facebook: www.facebook.com/Claude-Auclair-Dessinateur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten