Simon van de rivier – Boek 1 en 2

In het weekblad Kuifje verscheen een van de klassieke stripreeksen uit de jaren 1970: Simon van de rivier dat getekend en geschreven is door de Fransman Claude Auclair (1943-1990). Opmerkelijk in eerste instantie door het mooie realistische tekenwerk, dat zeker in het begin nogal beïnvloed was door Jean Giraud. Het was ook de Blueberry-tekenaar die Auclair in het begin van zijn carrière bij de hand nam en zijn eerste, korte stripverhaal voor hem schreef, evenals het eerste hoofdstuk van Jason Muller, de voorloper van Simon van de rivier. Beide strips spelen zich af in een post-atomaire wereld waarin het recht van de sterkste geldt. In deze beklemmende sfeer voelde Auclair zich vrij om zijn favoriete thema’s over ecologie, humanisme en leefgemeenschappen naar voren te brengen. Auclair geloofde sterk in de mens als individu en het recht om anders te zijn. Simon is zo iemand.

In de periode 1973 - 1988 tekende Auclair twee verschillende cyclussen van Simon van de rivier. De eerste cyclus van 6 verhalen, verschenen in 1973 - 1978 in Kuifje is nu opnieuw uitgebracht in twee boeken van een integrale uitgave. Elk boek wordt voorafgegaan door een uitgebreid dossier dat geschreven is door de Franse stripkenner Patrick Gaumer en bevat veel bijzonder beeldmateriaal zoals niet eerder gepubliceerde tekeningen en foto’s. Daarnaast interviewde Gaumer familieleden en vrienden van Auclair zoals Ravian-tekenaar Mézières, en putte hij uit diverse interviews met Auclair zelf waarvan sommigen nooit zijn gepubliceerd. Al deze achtergrondinformatie geeft de Simon verhalen nog meer diepgang en betekenis.

Boek 1
In het eerste verhaal De ballade van Roodhaar speelt Simon nog min of meer een bijrol, wat te maken heeft met het feit dat Auclair zich voor dit verhaal liet inspireren door de roman ‘Het lied van de wereld’ van Jean Giono. Door problemen met de rechthebbenden van deze roman zou het tot 1999 duren voordat De ballade van Roodhaar een eerste albumuitgave zou krijgen (in: De zwarte dame met ook een uitgebreide Auclair biografie van Johan Vanbuylen).

De ballade van Roodhaar begint in Kuifje nr. 4, 1973

Auclair laat wel meteen de sfeer voelen die zo kenmerkend is voor de Simon serie. In een rustige verhaalopbouw en met veel natuurbeelden zet hij levensechte personages neer. Een vader zoekt hulp bij Simon om zijn opstandige zoon Roodhaar te vinden die zich verzet tegen de heersers van een stad. Het zijn onderdrukkers van de vrije mens, een thema dat steeds terugkeert in de volgende Simon verhalen. Alleen dit verhaal is in zwart-wit opgenomen, al heeft Auclair het ook getekend met een dergelijke publicatie in gedachten. Ook de samenvattingen zoals die in Kuifje zijn gepubliceerd staan erbij, maar dat is voor deze uitgave nogal overbodig.

Met De stam van de ruiters gaat Simon van de rivier pas echt van start. De serie wordt in album uitgebracht met de subtitel Kroniek van een toekomstige wereld. Simon wordt in eerste instantie gevangen genomen opgenomen door een nomadenstam en maakt kennis met de wetenschapper Charles Berger die ook zijn vader heeft gekend en wordt verliefd op zijn dochter Estelle. Dit zet kwaad bloed bij Igaal, de aanvoerder van de stam der ruiters. Hij daagt Simon uit, verslaat hem in een gevecht en moet gedwongen het dorp verlaten, zeer tegen de zin in van Estelle. Daarop volgt de dood van Estelle en de uitroeiing van het dorp door de meesters van de ‘city’. Dit brengt Auclair onverbloemd in beeld, wat ook enigszins refereert aan de oorlog in Vietnam. Het laat Simon verbitterd maar ook vastberaden achter. Hij zint op gerechtigheid en stelt zich als doel om Igaal en Charles terug te vinden en het kwaad te vernietigen.

In De slaven bereidt Simon samen met enkele overlevenden van het dorp een bevrijding voor van een kamp waar de meesters van de ‘city’ een groot aantal mensen slavenarbeid laten verrichten in onder andere staalfabrieken. De beelden verwijzen naar de concentratiekampen uit WO II, compleet met kaalgeschoren hoofden en tatoeages met nummers. Met veel geduld en geweld slagen Simon en zijn vrienden er in om het kamp te bevrijden. In geen enkel ander verhaal laat Auclair zo expliciet zijn afschuw blijken over geweld en onderdrukking. Zijn voormalige rivaal Igaal vind hij terug maar Charles is door de meesters ondergebracht in ‘City 3’. Simon besluit aan het eind van het verhaal zijn vrienden te verlaten en vervolgt weer zijn eigen weg.
Boek 2
Na De slaven had Auclair behoefte aan een rustpunt in de serie en maakte hij Maïlis dat beschouwd wordt als een klassiek stripverhaal. Het tekenwerk van Auclair had een zeker hoogtepunt bereikt en het thema van de liefde voor de vrouw wordt op een fijnzinnige maar ook tragische wijze uitgewerkt. Simon krijgt te maken met een ingewikkelde situatie als hij Maïlis en haar dochter Illyane leert kennen in een afgelegen en regenachtig moerasgebied. Hij wordt verliefd op de vrouw maar haar dochter, vervult van jaloezie, stuurt Simon naar een afgelegen gebied waar zich een oude kerncentrale bevindt met gruwelijk misvormde mutanten.

Franse zwart-wit uitgave op groot formaat van Maïlis (Jonas, 1979)

Een dodelijk ongeruste Maïlis vertrekt halsoverkop daarnaartoe om Simon te redden maar ze gaat haar eigen ondergang tegemoet. Zelf weet Simon, met hulp van Illyane, het moeras op het nippertje te ontvluchten. In een tijd van anti-nucleaire protesten waren de verontrustende beelden die Auclair laat zien blijkbaar iets te veel van het goede want Mailis wordt niet voorgepubliceerd in Tintin, de Franse versie van het weekblad Kuifje. Maar dankzij de albumuitgave van dit diepzinnige verhaal wordt Auclairs talent ook door de Parijse stripwereld erkent en besteedt het eindelijk aandacht aan de serie. In België was dat al veel eerder gebeurd en in 1977 wint Maïlis de belangrijkste stripprijs, de Prix Saint-Michel voor de beste realistische strip. Dat was de derde keer op rij dat Auclair voor Simon een stripprijs in ontvangst kon nemen.

De pelgrims heeft een andere opbouw dan de voorgaande Simon verhalen omdat het opgedeeld is in hoofdstukken. Het gaf Auclair iets meer ademruimte om zijn verhaal te vertellen, te beginnen met Simons kennismaking met een groep pelgrims, de ‘kappen’ die hem helpen er weer bovenop te komen. Samen bezoeken zij ook de kathedraal van de historische stad Chartres. In het tweede hoofdstuk ‘De graanverbouwers’ toont Auclair zijn liefde voor een terugkeer naar de natuur. Het stond vooral in het teken van de ontmoeting van Simon met Emeline, die hij leert kennen op een boerderij waar hij met zijn pelgrimsvrienden is neergestreken en helpt met het oogsten. De idyllische plattelandsbeelden worden ruw verstoord door een gewapende bende plunderaars die boerderijen overvallen. Het doet Simon besluiten om daar iets aan te gaan doen. In het derde en laatste hoofdstuk ‘Het raadsel van de zwarte dame’ helpt Simon om bedriegers te ontmaskeren die de mensen wil laten geloven dat een bovennatuurlijk verschijnsel plaatsvind in de kathedraal van Chartres. Ze werken voor de meesters van de city’s, wat Simon er nog meer van overtuigd om een reis te gaan ondernemen naar de city.

Origineel van pagina 2 uit City N.W. Nr. 3

City N.W. Nr. 3 opent met Simon en Emeline keuvelend bij een kampvuur. Ze zijn volkomen gelukkig. De twee geliefden gaan eerst naar de boerenenderzetting waar ze elkaar hebben leren kennen en nemen deel aan diverse festiviteiten. Vervolgens vertrekken ze samen naar de city, ook al beseffen ze dat het een gevaarlijke onderneming kan worden. In de ruïnes van Parijs maken ze kennis met de gewelddadige plunderaars waarmee ze een overeenkomst willen sluiten om de overvallen op de boerennederzettingen een halt toe te roepen. Maar tevergeefs. Simon en Emeline worden gered na tussenkomst van Jason ‘Kreukelkop’ Muller, de eerste stripheld van Auclair die in feite ook de eerste versie is van het Simon personage.
Een opmerking over Jason ‘Kreukelkop’: in de oorspronkelijke albumuitgave uit 1979 wordt hij ‘Gekke’ Jason genoemd wat mijns inziens ook veel beter bij zijn karakter past dan het nogal vreemde ‘Kreukelkop.’ In dat opzicht is de nieuwe vertaling van de integrale Simon boeken niet een verbetering te noemen, met hier en daar zelfs wat (kleine) missers.
Het anarchistische karakter van de inmiddels oude Jason en zijn met diepe littekens doorgroefde kop staat in groot contrast met het meer idealistische karakter van Simon zelf, wat interessant is. Opvallend is het feministische betoog van Emeline op pagina’s 175 t/m 177. Daarin heeft Auclair zijn visie op de wereld willen geven, al zal dat zeker niet door alle lezers gesmaakt of zelfs begrepen worden. Het was wel iets wat Auclair na aan het hart lag en wat hij graag wilde delen.

Origineel van pagina 37 uit City N.W. Nr. 3

Met de hulp van Jason vind Simon uiteindelijk Charles Berger terug, een emotioneel weerzien met de man die hij in De stam van de ruiters had leren kennen, inmiddels getekend door het verdriet en de mishandelingen. Jason ontketend in de city een oorlog en verschaft Simon een vrije doortocht naar Emeline. Zij wacht op hem en vertelt dat zij zwanger is. Simon besluit na al die gewelddadigheden om voor Emeline en hun kind te kiezen. Ze gaan op weg naar naar een nieuwe wereld met meer verdraagzaamheid. En daarmee wordt de eerste cyclus hoopvol afgesloten.

Voor striplezers die de Simon van de rivier verhalen nog niet kennen is deze integrale uitgave een mooie kennismaking. Al zijn de verhalen een aantal jaren geleden gemaakt met de idealen van toen, ze hebben nog weinig aan relevantie ingeboet. Ook wil ik deze twee boeken aanraden aan de Simon lezers van toen, al zullen zij wellicht de voorkeur geven aan de oorspronkelijke vertaling. In ieder geval wordt er veel goedgemaakt door de rijk geïllustreerde achtergronddossiers. (RS)

Claude Auclair - Simon van de rivier (integraal)
- Boek 1 (2015) met: De ballade van Roodhaar, De stam van de ruiters, De slaven - 184 pagina’s, € 39,95
- Boek 2 (2016) met: Maïlis, De pelgrims, City N.W. Nr. 3 - 192 pagina’s, € 39,95. Uitgeverij Sherpa.

Schutblad voor de Franse Simon van de rivier uitgave (1977)

Fansite: www.claude_auclair.hjschumacher.nl

Biografie: www.lambiek.net/artists/a/auclair_claude.htm
Facebook: www.facebook.com/Claude-Auclair-Dessinateur

Michiel de Jong: ‘Een hele eer om Suske en Wiske te tekenen’

Op 3 september ging een actie bij het Algemeen Dagblad van start waarbij zes zaterdagen lang een nieuw Suske en Wiske stripalbum in de winkels ligt, met een verhaal van een BN’er en getekend door een bekende Nederlandse striptekenaar. Deze 6-delige collectie kan ook in een keer worden besteld via de AD webshop. De opbrengst gaat naar een goed doel, namelijk SOS Kinderdorpen.

(klik op de afbeeldingen voor een groter formaat)

Na De grandioze gitaar (Guus Meeuwis/Gerben Valkema en De schaal van moraal (Wilfred Genee/Eric Heuvel) verschijnt op zaterdag 17 september De charmante chirurg, geschreven door de bekende schrijfster Esther Verhoef en in beeld gebracht door de Rotterdamse striptekenaar en illustrator Michiel de Jong (1970). Hoe vond hij het om Suske en Wiske te tekenen? ”Het was vanzelfsprekend een hele eer. Het grote voordeel van deze klus was dat wij als tekenaars onze eigen interpretatie mochten geven, in onze eigen tekenstijl. En affiniteit met Suske en Wiske heb ik al van af mijn jonge jaren. Het is een van die strips waar je mee opgroeide, en van grote invloed was op mijn ontwikkeling. Mijn favoriete personage blijft Wiske. Ze heeft een breed spectrum aan emoties en temperament, wat haar oprecht en aandoenlijk maakt.”

Michiel de Jong - schets voor pagina 5 van De charmante chirurg (niet eerder gepubliceerd)

En hoe beviel de samenwerking met thrillerschrijfster Esther Verhoef? ”Van samenwerking was niet echt sprake. Ik kreeg een kant en klaar scenario waar ik vrijelijk mee aan de slag mocht. Alleen over de character designs is kort overleg geweest. Maar deze zijn eigenlijk meteen goed gekeurd.” Was het voor hem de eerste keer dat hij met een boekenschrijfster samenwerkte voor een strip?  ”In het verleden heb ik wel illustraties gemaakt voor schrijvers en dichters die publiceerden in het blad van Kasteel Groeneveld (zie deze link). Maar dit was de eerste keer dat het tot een strip leidde.”

Schets voor pagina 7 (niet eerder gepubliceerd)

Van een leien dakje ging het tekenen van De charmante chirurg voor De Jong overigens niet. ”Ik heb mijn boek letterlijk op mijn tandvlees getekend vanwege een handblessure. Dat heeft er wel toe geleid dat ik daarna een half jaar uit de roulatie was. Het gaat nu weer goed met mijn hand en ik functioneer weer als tekenaar. Door die blessure was ik niet echt in staat om veel met de tekenstijl voor Suske en Wiske te gaan experimenteren, zoals ik de afgelopen jaren heb gedaan in divers illustratiewerk. Daarom ben ik voor een groot deel teruggevallen op mijn vertrouwde atoomstijl die ik ook heb gebruikt voor stripverhalen zoals Operatie Hanuman en Ode aan Wilhelm.”

Michiel de Jong is al sinds de jaren negentig professioneel striptekenaar en werkte naast Milan Hulsing ook samen aan strips met Peter de Wit (scenario voor Bigg) en Hanco Kolk (scenario voor De Familie Sloterdijk). Dat heeft nog niet geleid tot een commercieel succes, al wordt De Jong door collega’s en stripfans al langer beschouwd als een van de beste striptekenaars van Nederland. Zijn deelname aan het Suske en Wiske project kwam toch wel als een verrassing, ook voor hemzelf.

Schets voor pagina 12 (niet eerder gepubliceerd)

”Ik ben als laatste tekenaar voor dit project aangetrokken, en nog wel op voorspraak van een Suske en Wiske tekenaar: Charel Cambré (bekend van de serie Amoras – red.) die ik anderhalf jaar heb geassisteerd bij het inkten van zijn strip Filip van België. Als je mijn naam ziet staan tussen de andere Nederlandse Suske en Wiske-tekenaars (Eric Heuvel, Hanco Kolk, Gerard Leever, Gerben Valkema en Romano Molenaar – red.) dan zijn dat toch allemaal mensen met een grotere reputatie en een groter oeuvre dan ik. En dan sta ik daar als minder bekende tekenaar net even buiten. Daarom is dit project voor mij een mooie gelegenheid om mezelf weer onder de aandacht te brengen als striptekenaar.”

Precies 10 jaar geleden publiceerde De Jong in het AD Operatie Hanuman dat geschreven is door zijn vaste scenarist en goede vriend Milan Hulsing. Het album kende een bescheiden verkoopsucces maar het ontving ook de Stripschapspenning voor Album van het Jaar 2008 van Het Stripschap (zie deze link). Het was duidelijk dat deze ouderwetse avonturenstrip met als hoofdpersonage Lana Planck naar meer smaakte. Ook voor De Jong en Hulsing zelf.

Professor Planck voor expo Wetenschap in Beeld bij Lambiek.

”We zijn nog steeds verknocht aan Lana Planck en de professor. Toen Milan onlangs naar Jordanië emigreerde nam hij een grote banier mee met daarop een tekening van professor Planck die ik een paar jaar geleden had gemaakt voor een boekpresentatie bij stripwinkel Lambiek. Dat zegt genoeg. Ik sluit zeker niet uit dat er nog nieuwe Lana Planck-verhalen gaan komen. De bedoeling is dat ik in de nabije toekomst naar Jordanië vlieg om daar samen met Milan te gaan plotten aan nieuwe stripverhalen. Dat kan een nieuwe Lana Planck zijn of een geheel nieuwe strip die we voor uitgeverij Scratch kunnen maken, maar ook om een al bestaand scenario voor een korter verhaal nieuw leven in te blazen. Mogelijk ga ik dat als eerste tekenen, om weer goed in het striptekenen te komen.”

Michiel de Jong thuis aan het werk (Rotterdam, 24 augustus 2016). Foto: Erwin Suvaal.
(NB: in het nieuwe stripmagazine Hollandsch Metaal komt een fotoreportage te staan met Michiel de Jong door Suvaal. Het blad wordt op 1 oktober gepresenteerd bij het Strips! Museum in Rotterdam. Info: stichtingstrips.nl)

Dick Matena verstript Turks fruit

Vandaag op 14 september verscheen het nieuwe boek van Dick Matena: Turks fruit, een beeldroman naar het beroemde literaire werk van Jan Wolkers uit 1969. Matena is de veelzijdigste striptekenaar van Nederland en kende veel succes met zijn verstrippingen van literaire meesterwerken zoals De avonden, Kort Amerikaans (ook geschreven door Wolkers) en Kees de jongen. Voor al zijn bewerkingen hield Matena, met respect voor de auteur, de oorspronkelijke tekst intact. 

Dat deed hij ook voor Turks fruit, een beeldroman waarvan op de site van Athenaeum Boekhandel een fragment is te lezen, ga naar deze link.

Cover van de luxe editie van Matena's Turks fruit.

Op zaterdag 24 september om 15.00 uur zal Wolkers-biograaf en journalist Onno Blom met Dick Matena in gesprek gaan over zijn stripversie van Turks fruit, in het nieuwe Strips! Museum in Rotterdam. Aansluitend signeert Matena daar zijn nieuwe beeldroman.

Tegelijkertijd wordt dan ook een luxe cassette met dito uitvoering van het boek gelanceerd in een gelimiteerde oplage van 172 ex. Speciale prijs voor 24 september is 155 euro. Daarna betaal je 172 euro. Info: stichtingstrips.nl.

In 2006 verstripte Dick Matena een ander meesterwerk van Jan Wolkers, Kort Amerikaans. Op de foto zijn beide auteurs te zien bij de presentatie in Leiden. (Foto: Diederik van Vleuten)

Suske en Wiske collectie met 6 Nederlandse tekenaars

De schaal van moraal van Wilfred Genee en Eric Heuvel. In de winkel vanaf 10 september.

Vanaf 3 september organiseert het Algemeen Dagblad zes zaterdagen lang een actie, waarbij telkens een Suske en Wiske stripalbum in de winkel ligt van een BN'er en een bekende Nederlandse striptekenaar. Deze unieke 6-delige collectie kan ook in een keer aangeschaft worden via de webshop van het AD. Een belangrijk deel van de opbrengst van deze actie gaat naar SOS Kinderdorpen.
Aan 6 bekende Nederlanders, waaronder Guus Meeuwis, Wilfred Genee en Carlo Boszhard werd gevraagd of ze een scenario wilden schrijven van een Suske en Wiske-verhaal. Aan 6 bekende Nederlandse striptekenaars, te weten Gerben Valkema, Eric Heuvel, Michiel de Jong, Gerard Leever, Hanco Kolk en Romano Molenaar is dan ook gevraagd deze verhalen te tekenen.

Zowel de auteurs als de tekenaars waren niet gebonden aan enige voorwaarden, behalve dat ze het universum van Suske en Wiske dienen te respecteren, d.w.z. het is een familiestrip, bedoeld voor een breed publiek. Daarbuiten mochten ze vooral creatief hun gang gaan.

Elke tekenaar heeft dan ook zijn Suske en Wiske-verhaal getekend in zijn eigen unieke stijl. Hanco Kolk: "Het kostte even moeite om van de iconische vormgeving af te stappen en er mijn eigen draai aan te geven. Wel heb ik erop gestaan om de schitterende belettering over te nemen. Dat lettertype is bijna de helft van de herkenbaarheid van de stripserie".

Naast de actie bij het Algemeen Dagblad verschijnen er luxe edities van de Suske en Wiske boeken in een box, waarvan ook een deel van de opbrengst naar SOS Kinderdorpen gaat. Deze boxen (oplage: 200 ex.) zijn te koop via de stripwinkels. In het najaar zal nog een veiling plaatsvinden waarbij originele strippagina's onder de hamer gaan, en waarbij de helft van de opbrengst eveneens naar het goede doel gaat.

De grandioze gitaar door Guus Meeuwis en Gerben Valkema.

De duo’s van bekende Nederlanders/striptekenaars zijn:

- Guus Meeuwis /Gerben Valkema - De grandioze gitaar (verschenen op 3 september 2016)
- Wilfred Genee / Eric Heuvel - De schaal van moraal (verschenen op 10 september)
- Esther Verhoef / Michiel de Jong - De charmante chirurg (verschijnt op 17 september)
- Aaf Brandt Corstius / Gerard Leever - De pientere pop (verschijnt op 24 september)
- Karin Amatmoekrim / Hanco Kolk - De tollende toverkol (verschijnt op 1 oktober)
- Carlo Boszhard / Romano Molenaar - De irritante imitator (verschijnt op 8 oktober)

De Suske en Wiske torens van de 6 Nederlandse striptekenaars (klik op de afbeelding voor een groter formaat)

De bedenker van dit unieke project is Dirk Vanlaer van Standaard Uitgeverij. Vorig jaar organiseerde hij een soortgelijke actie in samenwerking met het Vlaamse dagblad Het Laatste Nieuws waarbij 6 bekende Belgen een Suske en Wiske-verhaal schreven voor 6 bekende Belgische striptekenaars waaronder Kim Duchateau, Jan Bosschaert en Charel Cambré. Kijk voor meer info op deze pagina.

Eppo 18 - De Boekenkast van Berck

Berck thuis in het Leuvense Linden, 22 april 2016. Foto's: Robin Schouten

In stripblad Eppo nr. 18 staat van mij: De Boekenkast van Berck (ps. van Arthur Berckmans). Hij koos voor boeken van stripauteurs die hij ook allen goed gekend heeft, van Franquin, Jijé, Will en Walthéry. Eppo 18 ligt tot 15 september in de winkel en is ook los te bestellen via de Eppo site.

De 87-jarige tekenaar van Sammy, Lowietje, Pechvogel en De Donderpadjes is een van de laatst levende grootheden van de Vlaamse strip. Lowietje, de serie over een hyperactief weeskind dat ook een rijke erfgenaam is, begon in het stripblad Sjors en kreeg in Eppo een vervolg tot en met begin jaren 1980. Tot zijn pensioen in 1994 tekende Berck de gangsterparodie Sammy op scenario van Raoul Cauvin. Deze zeer succesvolle stripschrijver (o.a. De Blauwbloezen, G. Raf Zerk en Vrouwen in 't Wit) was ook verantwoordelijk voor een aantal Lowietje-verhalen, al schreef hij die anoniem.

Beide foto's staan in Eppo 18, 2016. Voor een hogere resolutie, mail naar incognito@comic.com

Nieuw Rotterdams stripmuseum opent met Martin Lodewijk

Op zaterdag 3 september opent een nieuw stripmuseum haar deuren voor het publiek: Strips! Museum voor het beeldverhaal in Rotterdam. Initiatiefnemers zijn Maartje de Haan (voorheen directrice van Museum Meermanno) en haar partner Marc Kleijnen, die de functie van directeur bekleedt. 

Kleijnen denkt dat er, naast het in 2004 geopende Nederlands Stripmuseum in Groningen, genoeg animo zal zijn voor nóg een stripmuseum in ons kikkerlandje. “Hoewel de beide musea strips behandelen zijn er veel verschillen en een andere programmering. Daarbij trekt Groningen voor 70% regionaal publiek en zal Strips! ook veel publiek uit de eigen regio trekken. De musea liggen zo ver van elkaar af dat ze geen concurrent zijn.”

De gevel van het Strips! Museum met bekende stripfiguren. (Foto: Mariella Sormani)

De openingstentoonstelling is gewijd aan de carrière van Martin Lodewijk, ook wel de Godfather van de Nederlandse strip genoemd, en loopt tot 20 november. De 77-jarige Rotterdammer heeft een enorme staat van dienst met Agent 327, Storm en January Jones om een paar van zijn series te noemen. Is hij nog commercieel genoeg om gelijk een groot publiek te trekken? Kleijnen: “Martin Lodewijk is een multi-talent: striptekenaar, scenarist en reclametekenaar. Dat laten we uitgebreid zien. Ook het Rotterdamse aspect van Agent 327 zal uitgebreid aan bod komen. Daarbij is zijn stijl aantrekkelijk voor een groot publiek. Naast Martin is er ook een vaste opstelling te zien die veel publiek zal trekken.”

In de museum- en stripwinkel Charlie is ook de catalogus te koop van de tentoonstelling Martin Lodewijk - Stripmaker en reclametekenaar die Lodewijk op 3 september komt signeren. Op die dag zijn ook Gerard Leever en Pieter Hogenbirk aanwezig voor een signeersessie, vanaf 13.00 uur. 

Het lunchcafé IJzerbroot is vernoemd naar de echte naam van Lodewijks bekendste creatie, geheim agent Agent 327.

Strips! Museum, Wijnhaven 32 te Rotterdam (op loopafstand van station Blaak)

Geopend van dinsdag t/m zondag van 10.30 - 17.30 uur.

Website: www.stichtingstrips.nl

Facebook: www.facebook.com/StripsmuseumRotterdam

Agent 327-stoeptegels wijzen de weg naar het stripmuseum op de Wijnhaven.

Eppo 17 - Interview Robbert Damen over Guardian: Ophelia

Damen werkt aan de Guardian cover voor Eppo nr. 17 (Voorhout, 15 juli 2016). Foto: Robin Schouten. Voor een hoge resolutie: incognito@comic.com 

In stripblad Eppo nr. 17 staat van mij een interview met striptekenaar en scenarist Robbert Damen over zijn nieuwe Guardian verhaal 'Ophelia'' dat in hetzelfde nummer van start gaat. Het is ook het eerste 44 pagina verhaal met deze mooie en mysterieuze inspecteur van Scotland Yard. Of is ze dat toch niet? En krijgen we Jack the Ripper nog te zien in de strip, die zich afspeelt in de Victoriaanse tijd van Engeland met al haar duistere kanten? Lees hier meer over en nog veel meer in het interview met Damen. Eppo nr. 17 ligt tot 1 september in de winkel en is ook los te bestellen via de Eppo site.

Eppo nr. 17 met Guardian. Kijk voor de totstandkoming van deze cover op de blog van Robbert Damen.