Hans G. Kresse - Vidocq tekening (Stripdagen 1988)

 

Hans G. Kresse (1921-1992) maakte deze Vidocq tekening voor me op de Strip-3-daagse (later omgedoopt tot de Stripdagen) 1988, op 6 november in de Statenhal in Den Haag. Ik kon het bijna niet geloven dat Kresse daar echt zat, want hij signeerde nooit voor publiek. Daar hield hij niet van, zo had ik gelezen in een lang en onthullend interview uit 1977 in Stripschrift nr. 100. 

Ik ging aan de zijkant van de Oberon stand staan waar Kresse signeerde, bij een groep oudere fans. De echte rij bestond vooral uit jonge lezers van Eppo Wordt Vervolgd die een handtekeningenboekje vasthielden uit het blad. Toen Kresse na misschien 10 minuten al mijn tekenboek pakte die ik in de lucht omhooghield zodat hij het kon zien, begon mijn hart te bonzen... hij vroeg wat ik wilde hebben. Dat had ik van tevoren bedacht. Ik zei: "Een tekening van Vidocq".

"Vidocq?! Dat is een strip uit de jaren zestig!" antwoordde de legendarische tekenaar van Eric de Noorman verrast (waarvan een nieuw boek was verschenen, een balloenversie van De geschiedenis van Bor Khan, en dat ook de reden was dat Kresse signeerde) . En ik zei, ietwat verbouwereerd: "U heeft een paar jaar geleden nog een paar nieuwe verhalen voor Eppo gemaakt..." En hij antwoordde ietwat bedeesd: "O ja, ik geloof wel dat ik me zoiets kan herinneren..." 

Kresse maakt een Vidocq tekening (een andere dan voor mij) op de Strip-3-daagse 1988 (Foto: Adri Beunder)

Het kwam denk ik door de stress, want dat Kresse voor publiek signeerde was hoogst uitzonderlijk te noemen, en mogelijk voor het eerst sinds januari 1977 in Angoulême. Ik hoorde hem ook zeggen tegen een dame van Oberon bij de stand dat hij 'mesjogge' werd (van het signeren). Hij pakte een markerstift en begon aan de hoge hoed van de meesterspeurder die zijn stripdebuut had gemaakte in het weekblad Pep, inderdaad in de jaren zestig. Kresse tekende heel snel, en zonder schets. Ik keek vol ontzag en bewondering toe. Een grootmeester 'indeed' was Hans Georg Kresse. 

Kresse aan het werk in Doorwerth waar hij de laatste acht jaar van zijn leven woonde. (Foto: Anka Kresse, 1985)