Van jongs af aan ben ik een bevlogen striplezer/kijker die
vooral de plaatjes van zijn grote en minder grote voorbeelden uitentreuren
bestudeert. Soms zie je dan iets waar je wat langer over na moet denken voor je
het begrijpt. Of tot de conclusie komt dat er misschien iets niet helemaal
klopt. Dat is voor ondergetekende doorgaans een aardige aanleiding daar een
paar woorden aan vuil te maken. Voor wat het waard is.
In een vorig bericht op deze blog heb ik iets over Don
Lawrence geschreven, iets wat me was opgevallen en wat ik niet helemaal
begreep. Door sommigen werd dat opgevat als een jaloers en lafhartig mes in de
rug van een weerloze, want nogal dode, kunstenaar. Onzin. Mijn bewondering voor
Don Lawrence is op zijn minst net zo groot als die van bijvoorbeeld
Dick Matena voor Marten Toonder of Hans Kresse. Ik ben alleen niet zo
getalenteerd dat ik net als Matena van de ene grootmeester een strip kan
overnemen en over de ander een prachtig boek schrijven (Mijmeringen bij een mythe).
Van Hans Kresse las ik onlangs weer voor de zoveelste keer de
fantastisch getekende strip "De Banneling" en het vervolg
"De Duivel Uit Het Ven". De onverschrokken Erwin, een Koene Ridder in
berenvel, gaat in zijn eentje een bende Picten (een soort voetbalhooligans
avant la lettre, maar dan met een paar hersencellen die het nog doen) te
lijf alsof het niks kost. Op pagina 88 heeft hij er inmiddels zoveel per pijl
om zeep geholpen dat hij mis grijpt als het laatste restje vijand als een
tienbenige schietschijf op hem komt afgestormd. Die vijand heeft het nog eerder
door dan onze held zelf: Zijn pijlenkoker is leeg...
Na een fraai getekende schermutseling en wat aanverwant
geharrewar ontsnapt hij dankzij de hulp van - zoals dat in het echte leven ook
altijd gaat - net op tijd gearriveerde hulptroepen. Op pagina 90 zie je dat
Erwin ontdekt dat ze nog steeds omringd worden door Picten en vraagt zijn
trawanten dwingend om een bosje pijlen. Hij weet immers niet beter of hij heeft
al zijn kruit verschoten. Het is hem onbekend, zo'n ding hangt tenslotte op je
rug, dat door een miraculeuze ingreep van de tekenaar op het voorafgaande
plaatje zijn pijlenkoker weer tot de rand toe gevuld is.
Voordat er weer iemand anoniem gaat reageren, Kresse is wat
mij betreft een van de beste striptekenaars die we in dit land ooit hadden.
Zo'n 'slip of the pen' is 'm van harte vergeven en zou ik elke dag
wel willen maken als ik zó kon tekenen.
De stukjes van andREVANbuuren op deze blog zijn via deze link terug te vinden.
1 opmerking:
André een leuk stuk over Erwin. Ook de meester wil eens sjoemelen. Er is nog veel te ontdekken op dit gebied. Overigens vond ik je opmerming over 'kruit verschoten' een mooie vondst in dit kader....
Een reactie posten