Dwaalgasten 1

In mijn diepgravende bijdragen aan deze blog gaat het over aardige en soms merkwaardige details die me tijdens het (her)lezen van strips uit mijn eigen bescheiden collectie zijn opgevallen. Ik hou niet alles bij wat er over strips wordt geschreven, wat mij opvalt is voor u waarschijnlijk ouwe koek, alleen nog geschikt om de hond of de visite voor te zetten...

Deze keer geen uitglijers - al is het natuurlijk voor het ego het fijnst als je een (liefst beroemde) tekenaar op een onvolkomenheid of zelfs fout kan wijzen -  maar een stuk of wat opvallende tekeningen uit een paar van mijn favoriete strips. Tekeningen waarin onverwacht vogels opduiken die van nature in een andere boom zitten te fluiten.

Zoals dit plaatje uit "De Rode Lijn" (pagina 8) van Jeremiah. We herkennen natuurlijk allemaal Barney Jordan in deze bebaarde rivierbonk. Geen parodie of satire - of een pesterig anachronistisch telefoontoestel in het Comanche verhaal "Het Lijk Van Algeron Brown" - gewoon een leuke grap voor de liefhebbers van het werk van Hermann.  

 Serieuze stripfiguren die geparodieerd worden in dikke neuzen strips, daar kijkt niemand meer van op. Grappiger wordt het als een dikke neus in een realistische strip opduikt. De tweede afbeelding komt uit de Mr. Blueberry cyclus van Giraud, wat mij betreft zijn meesterwerk. Een bijzonder geraffineerd en bij vlagen humoristisch verhaal in vijf albums, door Giraud zelf geschreven en waarin opvallend veel wordt geouwehoerd zonder dat mij dat in ieder geval één seconde verveelt. De dialogen zijn scherp en niet zelden bijzonder hilarisch.

En die strip is natuurlijk weer magistraal getekend. Giraud heeft een voorkeur voor realistische, grimmige en harde koppen, des te opvallender is dan dit plaatje (pagina 6) uit "Schaduw over Tumbstone". Ligt het aan mijn op hol slaande verbeelding of vertoont die kop van het enge ventje Billy Clanton hier werkelijk een meer dan een toevallige gelijkenis met Hoempa Pa - de hoofdfiguur uit een archaïsche strip van Uderzo? 

Of neemt Giraud, ik verbaas me nergens meer over, doodleuk een van zijn zelf gecreëerde woestelingen uit het eerste Blueberry album "Fort Navajo" (pagina 20) in de maling?  

Een andere tekening die me zeer bevalt is de beschaduwde kop van Geronimo in het cachot. ("Geronimo De Apache" - pagina 47)

Kennelijk maakte dat plaatje niet alleen op ondergetekende veel indruk. In een op StripSter gepubliceerde strip van een niet voor niets onbekend 'talent' met de titel "Vliegtuig Naar De Maan" treffen we van deze tekening een pastiche aan. We gaan er maar vanuit dat dit plaatje is ontstaan uit bewondering en niet uit creatieve armoede.

  

Wordt vervolgd...

 andREVANbuuren (kunstschilder, striptekenaar en dagelijks striplezer). Bezoek eens zijn website en blog

De stukjes van andREVANbuuren op deze blog zijn via deze link terug te vinden.

Eppo 19 - Boekenkast Rob van Eijck

Rob van Eijck thuis in Haarlem, 17 april 2014 (Foto: Robin Schouten)

In Eppo nr. 19 (2014) staat van mij De Boekenkast van Rob van Eijck. Van Eijck schrijft sinds 1970 over strips en interviewde (voor Stripschrift) alle groten van het Europese beeldverhaal zoals Willy Vandersteen, Hergé, E.P. Jacobs, Franquin, Hans G. Kresse en alle belangrijke Nederlandse stripauteurs. Op het Stripgala ontving hij dit jaar de Rob van Eijckprijs voor zijn grote verdienste voor de Nederlandse strip. Voor de Boekenkast koos hij hij vier stripboeken die hij als kind fascinerend vond en van hem een stripliefhebber hebben gemaakt. Eppo nummer 19 ligt tot 2 oktober in de winkels en is ook te bestellen via de Eppo site. 

NB: Foto van Robin Schouten alleen gebruiken met toestemming. Indien gewenst wordt een hogere resolutie gestuurd. Contact: incognito@comic.com

De Jaren Pep

Bij Pep denken veel striplezers uit de jaren zestig en zeventig terug aan het dynamische en pittige stripweekblad dat iedere vrijdag door de bladenman werd bezorgd en garant stond voor oneindig veel leesplezier met avontuurlijke, spannende en grappige strips. Vanaf 1962 werd de wat oudere jeugd in Nederland bediend met een aantal van de beste buitenlandse strips. Voor het eerst kon worden kennisgemaakt met series als Asterix, Roodbaard, Tanguy en Laverdure en Blueberry, nog altijd behorend tot de Europese stripklassiekers. De Pep redactie schakelde ook (ex-)medewerkers in van de Toonder Studio's om covers te tekenen (Jan van Haasteren en Jan Wesseling), tekstverhalen te illustreren (Thé Tjong-Khing) en strips te laten maken (Gerrit Stapel). Deze eigen stripproductie kwam langzaam maar zeker op gang, met als belangrijkste tekenaar de realistische grootmeester Hans G. Kresse. In eerste  instantie wist hij met Zorro en Vidocq de Pep lezers aan zich te binden, en later ook met Erwin (de zoon van Eric de Noorman) en indianenstrips. 

Pep begon ook een nieuwe generatie Nederlandse striptekenaars te publiceren die grote invloed zou uitoefenen op toekomstige stripmakers. Martin Lodewijk (tevens scenarist van Johnny Goodbye en Bernard Voorzichtig) tekende in 1966 zijn eerste Agent 327 verhalen en Dick Matena, vers van de Toonder Studio's, begon in 1968 aan een stormachtige ontwikkeling met De Argonautjes, Ridder Roodhart (beiden op tekst van Lo Hartog van Banda) en Grote Pyr. Ook schreef hij de populaire voetbalstrip De Macaroni's voor Dino Attanasio. Fred Julsing (Wellington Wish, De broertjes Samovarof), Daan Jippes (Bernard Voorzichtig) en Peter de Smet (De Generaal en Joris PK) completeren de Grote Vijf, zoals Ger Apeldoorn hen noemt in zijn boek De Jaren Pep. In een aantal hoofdstukken beschrijft hij de opkomst (1962-1964), de gouden jaren (ingezet door hoofdredacteur Peter Middeldorp in 1965-1968) en de langzame maar onvermijdelijke ondergang (1973-1975) van een legendarisch stripblad dat zijn gelijke niet heeft gekend in Nederland. Pep bediende naast de jeugd ook de oudere striplezer, zoals met de satirische Pep Spotters, en experimenteerde in de laatste jaren erop los met de vormgeving van de covers en het publiceren van buitenlandse strips als Corto Maltese (Hugo Pratt), Philémon (Fred) en Waanzin Waanzuit (Gotlib). Daarmee werd ook bijgedragen aan de populariteit van volwassen strips in Nederland. In de nadagen van Pep debuteerden nog Uco Egmond, Robert van der Kroft, Wilbert Plijnaar en Henk Kuijpers en werd een basis gelegd voor Pep's opvolger: het stripblad Eppo. Een belangrijke erfenis.

Ger Apeldoorn (1959), in het dagelijkse leven schrijver voor de televisie en tevens eindredacteur van het herboren stripblad Eppo, groeide zelf op met de Pep. Dat is bij het lezen van zijn boek ook wel te merken, vanwege het enthousiasme en de volledigheid waarmee hij de geschiedenis van Pep vertelt en waarvoor hij een aantal stripmakers en redactieleden heeft gesproken. Dat leverde heel wat interessante weetjes en anekdoten op, goed geschreven biografieën van de meest toonaangevende stripauteurs en illustratoren uit Pep, en heel veel mooi beeldmateriaal. 

Op pagina 60 refereert Apeldoorn aan een glasheldere herinnering van zijn bezoek aan de Pep redactie als veertienjarige stripfan: de weken erna droomde hij van vrijwel niets anders meer dan de pagina's van Peter de Smet's Joris PK die onder zijn neus werden ingekleurd. Hier is een ware stripliefhebber aan het woord die het blijkbaar nodig vond om een boek te schrijven over de historie van zijn favoriete stripblad ('Por Dios, wat een blad!' was een bekende lijfspreuk van Pep) en de lezers van weleer te trakteren op een goed gedocumenteerd naslagwerk. Een wijs besluit. 

Voor de lezers van nu is De Jaren Pep een uitstekende aansporing om op stripbeurzen, rommelmarkten en Marktplaats te gaan zoeken naar jaargangen Pep, om die samen met het boek van Apeldoorn te consumeren. 

Overigens, de cover van De Jaren Pep is speciaal getekend door Martin Lodewijk, waarmee een mooie brug van het roemruchte Pep verleden naar het heden is gemaakt.

(Robin Schouten)

De Jaren Pep van Ger Apeldoorn is verkrijgbaar in de betere boekhandels en stripwinkels.

104 pagina’s in woord en beeld
Full Colour - Luxe gebonden 

Uitgave: Don Lawrence Collection, 2014

Prijs: € 24,95

NB: Op 4 oktober verschijnt van De Jaren Pep een tweede druk (tekstueel licht herzien) in slappe kaft voor € 19,95