Eppo Enquete 2014: Stem op de Boekenkast rubriek !

Sinds 2009 maak ik voor het stripblad Eppo de rubriek De Boekenkast van... waarvoor ik een groot aantal stripmakers heb geïnterviewd over hun favoriete stripboeken. Ook heb ik een aantal interviews, losse artikelen (zoals dit jaar in Eppo 14 over De Partners) en Portretten voor Eppo geschreven (zoals in Eppo 3 van 2014, een Portret over Kim Duchateau ). 

Tot 31 oktober kun je de Eppo Enquête van 2014 invullen op de Eppo site (waarbij er vijf strippakketten te winnen zijn t.w.v. 25 euro !) Stem dan ook op de Boekenkast rubriek: www.eppostripblad.nl

Hierbij een van mijn eigen favorieten, De Boekenkast van... Turk (de tekenaar van Leonardo) uit Eppo 26, 2012. (Voor een vergroting: Ga met de rechtermuisknop op de afbeelding staan en dan: Afbeelding openen in nieuw tabblad)

Eppo 20 - Boekenkast van Frans Hasselaar

In stripblad Eppo nr. 20 staat van mij De Boekenkast van... Frans Hasselaar. Hij is de scenarist van de strip Veertigers die getekend wordt door Jeroen Steehouwer en vanaf Eppo 20 van formule veranderd (van tweepagina verhaaltjes naar éénpagina strip). Frans heeft ook andere strips geschreven en werkt sinds de jaren tachtig voor het vrolijke weekblad Donald Duck, eerst als scenarist van Disney strips en tegenwoordig als chef van de tekenafdeling. Voor de Boekenkast rubriek koos Frans, niet helemaal bij toeval, voor dierenstrips, gemaakt door eigenzinnige auteurs.

Frans Hasselaar thuis in Haarlem. (Foto's: Robin Schouten)

Eppo nummer 20 ligt in de tijdschriftenwinkels tot 16 oktober en is te bestellen via de Eppo site.  

NB: Foto's van Robin Schouten alleen gebruiken met toestemming. Indien gewenst wordt een hogere resolutie gestuurd. Contact: incognito@comic.com 

Dwaalgasten 3

We vervolgen deze korte serie met een intrigerende plaatje uit "Het Offer" (pagina 44), een aflevering van "De Huurling". Een jaloersmakende schilderijenverzameling in stripvorm. De landschappen, steden en decors zijn fabelachtig geschilderd, maar de figuren zouden zelfs in Madame Tussauds nog opvallen vanwege hun houtenklazerigheid. Dat Segrelles zijn klassieken kent bewijst dit plaatje. Een ode aan het beroemde verdrietige zigeunerjochie dat ook bij u ooit aan de muur hing of misschien nóg wel hangt.

 

Dat de schilderkunst meerdere striptekenaars inspireert moge blijken uit het volgende plaatje dat ik aantrof in (alweer) een avontuur van Jeremiah - zoekt u zelf even op welk album het betreft - dit keer gaat er een beroemd werk van Magritte door de mangel:  

 Die inspiratie wordt echter een beetje gênant als een vrij bekende naam een paar schilderijen van een bij kenners zeer gewaardeerde kunstenaar kopieert en daar dan zijn eigen naam onder zet.

In het bijna overdadige boek "De Wereld Van De Nederlandse Strip", samengesteld door Kees Kousemaker en Margreet de Heer trof ik onderstaande twee tekeningen aan (pagina 20 en 36).

 

 

Ik ken de originele uitgave niet waarin deze tekeningen zijn verschenen, ik neem aan dat de tekenaar (zijn naam ben ik even kwijt) daarin vermeldt dat hij ze heeft overgetrokken uit het boek "Op De Grenzen Van Het Avontuur" (respectievelijk pagina 109 en 35) uit 1974.

Johfra - Heksensabbat (olieverf op paneel)

Johfra - De strijd tussen goed en kwaad (olieverf op paneel)

   Dat boek is gewijd aan de Nederlandse surrealistische kunstenaar Johfra (1919 - 1998) een letterlijk en figuurlijk fantastische schilder die toen op het punt stond de wereld te veroveren met een serie posters waarop de tekens van de dierenriem worden verbeeld. In menig meisjeskamer werd het huilende zigeunerjochie - had ie eindelijk een reden om te janken - vervangen door kreeft, steenbok, apekool of hoe die dingen ook mogen heten.

Voor de wat oudere stripliefhebbers is Johfra mogelijk geen onbekende. In het roemruchte stripmagazine Gummi (nummer 7 - 1977) wijdt Jack Brokaar een artikel van 4 pagina's aan deze kunstenaar. Zijn werk is jammer genoeg doortrokken van een tenenkrommende kruidenvrouwtjes mystiek waar deze hond in ieder geval geen brood van lust. Maar als schilder, en zeker als tekenaar is hij fenomenaal (als je denkt dat je ook aardig kunt tekenen moet je eens wat rondneuzen in zijn virtuele Johfra Museum). Ik kan niet ontkennen dat ik hopeloos door deze man beïnvloed ben. Om mijn eigen vaardigheden te vergroten heb ik de technische kanten van zijn werk uitentreuren bestudeerd, zoals ik ook vele bewonderde striptekenaars heb bestudeerd. Maar plaatjes klakkeloos overtrekken heb ik sinds de kleuterschool nooit meer gedaan...

 andREVANbuuren (kunstschilder, striptekenaar en dagelijks striplezer). Bezoek eens zijn website en blog

De stukjes van andREVANbuuren op deze blog zijn via deze link terug te vinden.

Dwaalgasten 2

Vandaag deel 2 van de serie "Dwaalgasten", over dikke neuzen in blauwe bonen strips...

In een ander Blueberry verhaal, "De Missie Der Verdoemden", getekend door Blanc-Dumont, duiken een paar snuiters op die we kennen uit De Blauwbloezen, een strip die ik, voorzichtig uitgedrukt, een beetje ontgroeid ben. In het echt blijken ze wat minder irritant maar ze laten zich er nog steeds niet van betichten dat ze het buskruit hebben uitgevonden.

 

Nog een, wat mij betreft akelig goed getekende, western. Durango. Daarin speelt een van origine rechtshandige maar na een dramatisch bedrijfsongeval linkshandige pistolero - onmiskenbaar geïnspireerd op Clint Eastwood - de hoofdrol. Het gloeiend lood vliegt je met bakken om de oren en het bloed stroomt in brede stromen. Schrijver en tekenaar Yves Swolfs laat zich niet bepaald kennen als een lachebekje, des te opvallender is dan de verschijning van een eenzame cowboy die in deze strip wel erg ver van huis is. ("Het Goud Van Duncan" - pagina 15)

 

Over Clint Eastwood gesproken, zijn legendarische, onverstoorbare, peuken kauwende, met muffe paardendeken omwikkelde creatie blijkt een inspiratie voor de meest uiteenlopende tekenaars.

Een plaatje uit "Valstrik Voor Een Killer" (pagina 28) van, inderdaad, Yves Swolfs. Voor die enkeling die nog niet door had waar deze tekenaar zijn mosterd haalt. En die vent zonder hoed op de voorgrond, is dat geen zelfportret van de auteur?

 Een tekening uit het eerste album van Jeremiah "De Nacht Van De Roofvogels" (pagina 21) van de bekende grapjas Hermann en daaronder een plaatje uit Storm "De Von Neumann Machine" (pagina 5). Nomad is voor deze gelegenheid gestoken in het pak van Yul Brynner (ze kennen elkaar, ze bezoeken dezelfde kapper) in zijn rol als pistolero in "Invitation To A Gunfighter". Onze helden maken zich op om een van de meest hilarische tekeningen van Don Lawrence binnen te wandelen; de saloon scène op pagina 7. De tekenaar trekt werkelijk alle registers open. Ook al ben je vergeten uit welke dikke neuzen strip die Thatcher, Major en Kohl ook alweer afkomstig zijn, je blijft ademloos op die paar vierkante decimeter rond dwalen en ontdekt steeds weer iets nieuws. En als je je eindelijk met veel moeite hebt losgerukt van deze plaat volgen er nog een aantal pagina's waar je humeur ongelofelijk van opknapt...  

Wordt vervolgd...

andREVANbuuren (kunstschilder, striptekenaar en dagelijks striplezer). Bezoek eens zijn website en blog

De stukjes van andREVANbuuren op deze blog zijn via deze link terug te vinden.