De Ringeling-Uitglijer

Al eerder hadden we in de Uitglijer de focus op slordigheden van uitgevers. En die worden bij bossen tegelijk gevonden. De Standaard Uitgeverij, die Suske en Wiske de wereld inhelpt, is daar net zo goed in (of net zo slecht als je wilt) als andere uitgevers. Akkoord, zij geven veel S&W's uit dus dan kan er een wel eens doorheen glippen, maar een fout mag en kan eigenlijk niet.

Het meeste materiaal dat we aantreffen met dergelijke Uitglijers is al zo oud dat allen die daar aan mee hebben gewerkt nu zwaar bejaard zijn en het niet meer weten, onbenaderbaar zijn of zelfs niet meer deze aarde mede bevolken. Vragen naar hoe die Uitglijer tot stand kon komen, levert dus helaas niets op. 
Een voorbeeld van een niet meer na te vragen Uitglijer: We kregen van een lezer een tweetal digitaaltjes toegestuurd, waarvan de cover niet erg strak is gefotografeerd (na-mailen hielp niet want het adres was veranderd ineens, dus we moeten het er maar mee doen).

Zie hier De Ringelingschat; het prachtige verhaal dat in de jongere zeer vruchtbare jaren van Vandersteen uit zijn tekenpen vloeide. Mooie cover ook die veel goeds voorspelt, maar de achterkant klopt niet in de Nederlandse versie van het verhaal. 

Hier wordt de Ringelingschat opgevoerd als zijnde 'ter perse', terwijl de inhoud en de voorkant van het album toch vertellen dat het hier werkelijk de Ringelingschat betreft. Er zou dus niet 'ter perse' mogen staan.

Zoals ook al werd geconstateerd bij menig vooroorlogse Kuifje (zie eerdere Uitglijer), had de drukker misschien covers over, zonder de invulling van de voorplaat, en die gebruikt. Als dat zo is, klopt het aantal 'leftovers' wel zeer precies met deze uitgave of....... de oplage was op het bestaande aantal covers aangepast. Onwaarschijnlijk allemaal. Veel te ver gezocht. Als er al voor een deel bij deze 1e druk 'verkeerde' achterkanten werden gebruikt, zouden er ook 1e drukken moeten zijn die het 'te perse' niet kennen.

Navraag bij een S&W-kenner blijkt dat dit niet zo is. De 1e druk is deze afwijkende druk met 'ter presse' voor de Ringelingschat.

Hiermee komen we tot de conclusie dat de drukker consequent de clichés van de achterkant van de Nederlandse Spokenjagers heeft gebruikt. Met die rare 'foute' achterkant is deze Nederlandse versie wel de enige en echte 1e druk.

Om het even scherp te krijgen; De Ringelingschat uit 1951 (Vlaams) werd in Nederland pas in 1957 gelanceerd, evenals de Brullende Berg en de Spokenjagers. De Brullende Berg werd als eerste in dat jaar op de markt gebracht en dan de beide anderen. De laatste twee hebben dus dezelfde achterkant. Voor de Ringelingschat zou de Snorrende Snor als 'ter perse' moeten zijn opgevoerd, maar nee hoor...niet dus. Het noemt zichzelf.

Had de drukker problemen met het nieuwe cliché, heeft de man aan de drukmachine een slechte nacht gehad en gebruikte hij per ongeluk een oude achterkant, wraak omdat de uitgeverij te langzaam betaalde voor het drukwerk? Een reactie van 'Suske en Wiske op WWW' luidt eveneens niet ophelderend; 'zeer waarschijnlijk is dit echter te wijten aan slordigheid bij de uitgever, die niet goed heeft opgelet bij het controleren van de drukproeven'.

Helaas dus, we komen het niet te weten.

Bijkomstig aardig is te weten dat de Vlaamse uitgaven altijd bij 1e drukken 'in voorbereiding' gebruikten en de latere Nederlandse, terecht, 'ter perse'. Het boekje was immers al eens uitgegeven.

Hier en daar zal er in de opsomming van de titels van de Suskes en Wiskes wel meer aan de hand zijn. Mail ons gerust als je zoiets vindt. We maken er weer een aardige Uitglijer van. (HvK)

Hans van Klinken is freelance journalist en leest in zijn vrije tijd graag strips. Op de Incognito blog zal hij (on)regelmatig bijdragen leveren met De Uitglijer (rubriek voor strip-misstappen) en andere stripgerelateerde stukjes. 

Eerder publiceerde hij een Uitglijer over Guus Slim, Hergé, Suske en Wiske: De Tartaarse helm, Tintin: Le Sceptre d'Ottokar, Schanulleke (Suske en Wiske) en Suske en Wiske: De Tartaarse helm (2)