De Vallei heeft foutjes

De nieuwste Blake en Mortimer is er, zoals de fanatieke striplezer wel heeft gemerkt. Een bijzonder fraai resultaat, met name door de inspanningen van de Nederlandse striptekenaars Peter van Dongen en Teun Berserik. Top! En ook het scenario van Yves Sente is ijzersterk wat veelbelovend is voor het tweede deel dat in de maak is.
Nu is het lastige dat wanneer je op deze blog een rubriek mag schrijven over fouten en foutjes in de 9e kunst, er niet meer onbevangen een strip uit de kast kan worden getrokken. Er is altijd wel wat op aan te merken. Zo ook, helaas, in De Vallei der Onsterfelijken deel 1 waarvan je denkt… dat had effe anders gekund.

Om met de deur in huis te vallen; Olrik wordt op bladzijde 16 in een kooi gestopt die half onder water staat (in de film The Deer Hunter uit 1978 werd die vorm van wil breken ook gebruikt). Dan schakelt de scène van de gevangenneming over naar de geheime basis met een zekere generaal Gray, die raar genoeg twee plaatjes later als admiraal wordt aangesproken. Gezien zijn distinctieven op de mouw is dat juister. Deze scène begint in het begeleidende kadertje met het woord 'intussen'. Dat betekent dat de gevangenneming van Olrik tegelijkertijd plaatsvindt met de scène met de admiraal.
Dan de pagina er op. Daar staat in het kader 'twee weken later in het hoofdkwartier etc'. Hier wordt Olrik uit zijn benarde situatie gehaald. Dat betekent dus dat de man twee weken in het water heeft gestaan en ziet er dan ook ellendig uit.

Olrik na twee weken bevrijd.

De kleding is gekreukt en duidelijk vies, het T-shirt hangt erbij, maar het haar is keurig en de snor is zoals altijd parmantig omhoog gepunt, en zie aan… een glad geschoren kinnebak. Dat moet tot de conclusie leiden dat hij tijdens deze martelende detentie scheermiddelen bij de hand heeft gehad daar in het water. Heel bijzonder. En dan heb ik het maar niet over de gevolgen van twee weken in het water staan. Dat moet toch ingrijpender zijn, althans dusdanig dat hij de generaal die hem er uit laat plukken, niet of nauwelijks te woord kan staan, hetgeen hij wel volop doet. Bovendien is het de vraag hoe de huid er aan toe is na twee weken in het water staan (met kleren en laarzen aan!). Het lijkt mij onmogelijk dit te overleven. Of is het anders gegaan? Dat is hier niet verteld.
In de vorige Uitglijer over Blake en Mortimer, zie deze link, geeft Yves Sente himself de suggestie dat het in de traditie van Edgar Jacobs past om 'expres' incidenteel iets verkeerd te doen in zijn werk. Bijvoorbeeld door het stuur van de Londense taxi aan de Europese kant te plaatsen (zie Het gele teken, bladzijde 36 plaatje 1 en 3, of de eerdere bijdrage door andREVANbuuren). Dan scharen we deze gladgeschoren gemartelde er dan ook maar onder. In feite moeten alle Uitglijers van Blake en Mortimer in dat licht worden bezien. Lezer, weest alert!

En dan in die sfeer een ander dingetje. Op bladzijde 20, wanneer Mortimer naar een instituut loopt in een gebombardeerd gedeelte van de stad, zien we het volgende;

Puinhopen te over op bladzijde 19. Zie links.

Het gebouw is in trieste staat zegt het kopje. Ik zie dat niet zo direct… dan volgt op dezelfde pagina onderaan de binnenkomst van Mortimer in, zoals het er staat. 'de majestueuze entreehal.......'. Die hal is helemaal intact. Dat is dit gebouw ook op bladzijde 22; een mooi en schadevrij bouwwerk op het 1e, 2e en 4e plaatje.

Niks aan het handje, zo lijkt.
(Alle afb: © Dargaud, 2018 - Sente, Van Dongen en Berserik) 

Pas het 5e plaatje geeft een beeld van de verwoesting die overigens uiteindelijk ook te zien is in de eerste tekening van het gebouw achter de bomen. Je moet echter wel verdraaid goed studeren om dát te zien. Mij bracht het aanvankelijk in verwarring. Geen echte Uitglijer, maar… Tsja. Voor de verklaring verwijs ik naar de opmerking van Sente. Geldt ook voor de verhalenlijn die, bij oppervlakkig lezen, best complex is. Ja, je moet er wel bij blijven! Het is geen kinderstrip.

Nog niks aan het handje bij plaatje 4… oh, toch wel bij nummer 5... 

Dan nog een tekstueel puntje waar over te vallen is. Dat heeft betrekking op bladzijde 35 waar Mortimer afscheid neemt met de woorden dat hij zich moet gaan omkleden...

De omkleed belofte.

Op de volgende bladzijde bijna onderaan staat er ineens dat hij zich heeft opgefrist. En inderdaad heeft hij zich niet verkleed. Dat wekt wel even verwarring, hoewel bekend is dat vrijgezelle mannen de neiging hebben om iets wat aan kleding past en er goed genoeg uitziet, meteen in veelvoud te kopen. Dat zou dezelfde dracht kunnen verklaren. Soit. Het zijn futiliteiten maar toch zouden die in zo'n volprezen album niet echt mogen voorkomen. Of het is, zoals eerder opgemerkt, om de lezer scherp te houden. Dat overkwam Menno Barkema van de Leidse Stripshop. Een scherpe lezer dus. Geen Uitglijer maar wel opvallend is de introductie van een zekere pater Govert die op pagina 13 het neerstortende vliegtuig van Olrik ziet. Het is zonder enige twijfel Govert Suurbier die we kennen als het personage van de gelijknamige Belgische stripreeks. Een leuk detail en een knipogend compliment aan Verron en Yann, respectievelijk de tekenaar en scenarist. (HvK)

Hans van Klinken is freelance journalist en leest in zijn vrije tijd graag strips. Op de Incognito blog levert hij (on)regelmatig bijdragen met De Uitglijer (rubriek voor strip-misstappen) en andere stripgerelateerde stukjes.

Zijn bijdragen: 
Guus Slim: Kamerlid Piemel, Hergé, Suske en Wiske: De Tartaarse helm, Tintin: Le Sceptre d'Ottokar, Schanulleke (Suske en Wiske), Suske en Wiske: De Tartaarse helm (2), Suske en Wiske: De Ringelingschat, Uitglijers met dubbele betekenissen?, Uitglijer Guus Slim: Bomaanslag in de bergen, Een speurtocht naar striptekenaar en scenarist Pizarro, De Uitglijers van Eddy Paape, Dan Cooper, De Tartaarse helm (Jeugd Revue), Majesteitelijke Uitglijer, Fournier, Suske en Wiske en Dick Bos, Foute teksten bij onze wereldvermaarde held (Kuifje), Rik overleeft de kogels (Rik Ringers), Hoe geel is een bruine schoen ? (Ton en Tinneke), Je 1e druk Amoras: misschien geen volledige 1e druk, Jansen is de naam (Kuifje), Magda van Tilburg, Hergé als geweten van de wereld, Uitglijer over een Bommeljas, Uitglijer Paul Panter, Uitglijers Suske en Wiske, Jan Kordaat, Buck Danny en Links is niet rechts en andersom (Blake en Mortimer)